راهبردهای تحقق تعامل مؤثر و سازنده ایران در نظام بین الملل(بر پایه سند چشم انداز)

این مقاله از یک سو در مقام معنایابی و برگشایی مفاهیمی است که در عرصه سیاست خارجی در سند چشمانداز بیست ساله، تصریح شده است و از سوی دیگر در پی ارائه راهبردی بهینهای است که در روابط بینالمللی و محیط پیرامونی ایران بتواند اهداف سند را در این میدان ناهموار و پر از سنگلاخ محقق سازد، به همین دلیل با نگاهی که عمدتاً بر منافع ملی متمرکز بوده است استراتژیهایی نظیر: توسعه محوری و اقناعسازی، یافتن متحدین راهبردی، توجه به هنجارهای رایج بینالمللی، کابرد ادبیات دیپلماسی، اجتناب از رویکردهای تقابلی، تعمیق و توسعه همکاریهای منطقهای و بینالمللی، اصلاح نگرشهای بینالمللی، تقویت چندجانبهگرایی و نظائر آن، جهت تعقیب مضامین و مزایای سند چشمانداز تأکید ورزیده است. هر چند بر این باور است که جایگاه ممتماز این سند بالادستی به ویژه در عرصه سیاست خارجی بسیار فراتر از مقاله فراروی است.